บทความเรื่องสลัด

จาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สลัด อังกฤษ: salad เป็นอาหารที่ประกอบด้วยอาหารชิ้นเล็ก ๆ โดยมากจะเป็นผัก^[1][2] มักเสิร์ฟที่อุณภูมิห้องหรือแช่เย็น ยกเว้นสลัดมันฝรั่งจากเยอรมันใต้ที่เสิร์ฟแบบอุ่น สลัดสามารถทำาจากอาหารชนิดใดก็ได้ที่พร้อมรับปะทาน (ready-to-eat) การ์เดนสลัด (Garden salads) ใช้ผักใบเขียวเป็นหลัก เช่นผักกาดหอม อารูกูลา(ผักร็อกเก็ต) เคล หรือผักโขม คำว่า “สลัด” มักหมายถึงการ์เดนสลัด สลัดประเภทอื่นได้แก่ สลัดถั่ว สลัดทูนา สลัดกรีก และสลัดโซเมนซึ่งเป็นสลัดญี่ปุ่นที่มีเส้นเป็นส่วนประกอบหลัก ซอสที่ใช้เติมรสชาติให้สลัดเรียกว่า สลัดเดรสซิ่ง (salad dressing) ที่โดยมากทำมาจากน้ำมัน น้ำส้มสายชูหรือผลิตภัณฑ์นมหมัก

สลัดสามรถทานได้ในหลายช่วงของมื้ออาหาร

• สลัดเรียกน้ำย่อย – เบา ปริมาณน้อย เสริฟเป็นรายการแรกของมื้ออาหาร
• สลัดเครื่องเคียง – เสริฟพร้อมอาหารหลัก
• สลัดเมนคอร์ส – มักประกอบไปด้วยอาหารที่มีโปรตีนสูงอย่างเนื้อไก่ แซลม่อน เนื้อวัว ถั่ว หรือ ชีส ทานเป็นอาหารหลัก
• สลัดของหวาน – เป็นสลัดแบบหวานประกอบไปด้วยผลไม้ เจลาติน สารให้ความหวาน หรือวิปป์ครีม

นิรุกติศาสตร์

คำว่า สลัด มาจากภาษาฝรั่งเศส salade ที่มีความหมายเดียวกัน และภาษาลาติน salata และ sal ที่แปลว่าเค็มหรือเกลือ ในภาษาอังกฤษ คำว่า สลัด(salad) หรือ สลัท(sallet) เริ่มเห็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 14 เกลือมีความเกี่ยวโยงกับสลัดเพราะผักต่าง ๆ มักถูกปรุงด้วยน้ำเกลือหรือ เดรสซิ่งที่ทำมาจากน้ำมันและน้ำส้มสายชูที่มีความเค็มในสมัยโรมโบราณ^[3]